Als resultaatgedreven persoon weet ik inmiddels aardig wat voor mij werkt. En toch, heel eerlijk, val ik af en toe terug in die oude valkuil: te veel willen, te snel, te perfect. Dan leg ik de lat nét iets te hoog.
Op papier lijkt het efficiënt. Je denkt: “Met wat extra focus en doorzettingsvermogen krijg ik dit voor elkaar.”
En vaak lukt het ook… voor even. Maar daarna merk ik het: frustratie, te weinig flexibiliteit, te weinig doordacht. Ik ben vier stappen vooruit gegaan, maar ook weer twee terug. De handdoek ligt in de ring. Dan stel ik mezelf de vraag: hoe effectief was het nou echt?
Er is veel geschreven over doelen stellen. Meetbaar, helder, positief geformuleerd. En: ambitieus. Maar in sommige gevallen misschien toch niet te ambitieus. Want daar zit een dunne lijn tussen uitdaging en zelfopgelegde druk.
Wat mij helpt, is bewust stilstaan bij de volgende vragen:
- Waarom wil ik dit echt?
- Voelt dit doel goed, klopt het met wie ik ben?
- Wie wordt er beter van, naast ikzelf?
- Is het in lijn met mijn diepere verlangen?
Als ik eerlijk antwoord geef, schuift de lat vaak vanzelf naar een niveau dat haalbaar is én goed voelt.
En dan komt het echte werk: commitment. Dagelijks naar je doel toewerken. In het dagelijks iets doen zit de magie. En dan is de sleutelzin:
“Flexibiliteit in je commitment, maar niet met je commitment.”
Er moet ruimte zijn. Voor tegenwind, voor bijsturen, voor het leven wat tussendoor komt. Zonder die ruimte verandert ambitie in spanning – en verdwijnt het plezier.
Het kan best zijn dat je er daardoor soms minder tijd aan kunt besteden. Als die dagelijkse commitment maar blijft, want verbreek je die is de ketting gebroken, is de spanning eraf. Is het duidelijk geen prioriteit voor je.
Dat laatste klinkt wel hard, helaas zijn vele van ons geneigd om dan negatief over onszelf te denken. Een gevoel van falen. Wat als je hier eens anders naar zou kijken, eerder liefdevol. Wellicht beantwoord je de vragen opnieuw en bleek je doel iets te ego gedreven.
Vier je successen, wat ging wel goed, wat heb je ervan geleerd, wat zou je de volgende keer anders doen.
Je hoeft niet minder ambitieus te zijn om effectiever te worden. Het kunnen luisteren naar wat voor jou klopt en daaraan vast houden en in de tussentijd je niet laten afleiden doordat saboterende stemmetje in je hoofd.
Herken je jezelf hierin? Waar leg jij de lat, en wat helpt jou om je doelen te realiseren?
Stuur me een DM of laat een comment achter, ik hoor het graag!
